Autor: bemowo

Deszcze sprzyjają żywotności ślimaków. Ślimaki mogą żerować na wszystkich gatunkach warzyw. Pojawiają się przede wszystkim w zacienionych i wilgotnych zakamarkach. Najaktywniejsze są rano i wieczorem, gdy pojawi się rosa, oraz podczas pochmurnej i deszczowej pogody. Są żarłocznymi roślinożercami lubą młode rośliny. Śladem ich obecności są ścieżki zaschniętego śluzu. W liściach i płatkach wygryzają dziury, a mniejsze zżerają w całości. W korzeniach warzyw (np. marchwi czy buraków ćwikłowych) potrafią drążyć kanały. W ciągu dnia przebywają w kryjówkach. Najwięcej szkód wyrządzają przede wszystkim na glebach cięższych, odznaczających się dużą pojemnością wody, oraz dużą zawartością substancji organicznej i wapnia.
Ślimaki mogą przenosić szereg bakterii, wirusów czy pasożytów. W Polsce występuje kilka gatunków wyrządzających szkody m.in.:

• • ŚLIMAK  LUZYTAŃSKI – ma ciało o długości 7–15 cm, różnie zabarwione, najczęściej brązowe. Jest wszystkożerny – żywi się głównie różnymi rodzajami roślin, ale także rozkładającą się materią organiczną i padliną. Gatunek hermafrodytyczny, może złożyć do 400 jaj w jednym sezonie (jesienią, wszystkie naraz), a dojrzałość płciową osiąga w ciągu roku. Większość ginie po złożeniu jaj. W związku ze swoją wielkością i zagęszczonymi populacjami, jest istotnym szkodnikiem ogrodów i pól uprawnych. Przenosi także niektóre patogeny roślin.
• • ŚLINIK  WIELKI – Jest największym z występujących w Polsce przedstawicieli tej rodziny. Długość jego ciała dochodzi nawet do 18 cm[5], przeważnie 7–10 cm; szerokość 0,5–2 cm. Barwa czarna, brunatna, pomarańczowa lub rdzawa. Spotykany w lasach zachodniej i środkowej Europy. W Polsce występuje na Pojezierzu Mazurskim, Pomorzu, Ziemi Lubuskiej, Małopolsce, Śląsku i w zachodniej Wielkopolsce. Ciało ślinika kurczy się mocno uwypuklając grzbiet, kiedy coś go dotknie. Kształt zamkniętego kłębka chroni narządy wewnętrzne. Noga jest mięsista i pokryta śluzem. Przez całą nogę przechodzą faliste ruchy, którymi ślimak przesuwa się do przodu.
• • POMROWIK  PLAMISTY – to najgroźniejszy szkodnik wśród ślimaków. Jest gatunkiem wszystkożernym. Osobniki tego gatunku osiągają długość ciała do 6 cm, nie mają zewnętrznej muszli. Ciało koloru od żółtawobiałego i szarego do czerwonobrunatnego z ciemniejszymi plamami i pasami. Śluz koloru białego. Można go spotkać w lasach, ogrodach, na łąkach i polach. Jego występowanie jest prawie wyłącznie ograniczone do siedlisk, które zostały w pewnym stopniu zakłócone przez człowieka. Jaja składa w środowisku wilgotnym, pod kamieniami, deskami lub bezpośrednio w ziemi. Młode wykluwają się po kilku tygodniach, po 3 miesiącach osiągają dojrzałość płciową.
    

Jak je zwalczać ?
Trzeba osuszać wilgotne miejsca, wykaszać trawy i chwasty. W słoneczne dni powinniśmy spulchniać glebę w okolicach grządek. Możemy to robić przy użyciu grabek czy motyki. W ten sposób niszczymy jaja ślimaków i ich młode, które wyrzucone na powierzchnię ziemi wysychają na słońcu i giną.

Nerecznica samcza, paprotnik samczy – gatunek paproci z rodziny nerecznicowatych. Jest to paproć naziemna, spotykana w cienistych lasach, wzdłuż strumieni. Dobrym sposobem jest ściółkowanie gleby liśćmi narecznicy samczej lub opryskiwanie gnojówką z jej liści – zapach narecznicy odstrasza ślimaki.

Możemy też spryskiwać glebę wokół najsilniej atakowanych roślin i ścieżki odwarem z papryki rocznej (1 kg świeżych owoców zalać 10) wody i gotować godzinę.

Możemy też opryskiwać rośliny nierozcieńczoną gnojówką z bylicy piołunu. Przygotowujemy ją ze świeżo ściętych roślin. Ich pędy tniemy na kawałki, wrzucamy do kamiennego lub plastikowego naczynia i zalewamy wodą (najlepiej deszczówką). Co trzy dni płyn mieszamy. Gdy sfermentuje (około miesiąca), możemy używać go do oprysków. Skutecznie odstrasza ślimaki.

Opryskiwanie ślimaków wodą z octem (1:1) powoduje ich odwodnienie i hamuje wytwarzanie śluzu, skutkiem czego szybko giną.

W pobliżu miejsc, gdzie się gromadzą, posadźmy mydlnicę lekarską, macierzankę lub majeranek. Ślimakom nie smakują także bylica piołun, orlica pospolita, rumianek, ciemierniki, cząber ogrodowy, gorczyca, cebula, czosnek, szałwia, hyzop, tymianek, krwawnik i przywrotnik. Jeśli posadzimy je na rabacie wśród innych gatunków i odmian, ślimaki będą stronić od tych miejsc.

Warto także usypywać bariery z popiołu, trocin, kory, igieł sosnowych, utłuczonymi drobno skorupek jaj, żwirem.
Kryjówki które lubią ślimaki można wykorzystać jako pułapki. Wystarczy umieścić pod deskami czy kamieniami takie przynęty, jak liście roślin kapustnych, kawałki ziemniaków lub marchwi. Jako pułapki sprawdzają się również zwykłe (najlepiej białe) podstawki do doniczek o średnicy 30 cm. Należy ułożyć je dnem do góry na zwilżonej glebie.
Pułapki wabiące to też dobra metoda na te szkodniki. Wkopmy w ziemię spory, głęboki pojemnik i napełnijmy go piwem. Płynu musi być na tyle dużo, żeby się w nim potopiły, inaczej jedynie się opiją i będą rozrabiać. Na ziemi można też położyć połówkę wydrążonego grejpfruta. Skórka to dla nielubianych mięczaków przysmak. Przynęty należy wykładać wieczorem, a rano zwabione ślimaki zbierać i wynosić daleko od ogrodu.

kliknij i wróć do zakładki „PORADY”

tekst częściowo pochodzi z www.pzd.pl/artykuly

Jak zadbać o trawnik po zimie?

Kiedy kończy się zima, a wraz z nią topi się śnieg, wiele osób odkrywa, że trawnik nie wygląda tak, jak wcześniej. Pojawiają się uszkodzenia, a jego barwa nie przypomina tej, sprzed kilku miesięcy. Aby przywrócić mu piękny wygląd, warto zastosować kilka zabiegów pielęgnacyjnych, dzięki którym wiosną i latem trawnik będzie cieszył oko niesamowitym wyglądem. Jak zająć się trawnikiem po zimie?

Grabienia i wałowania

Jednym z pierwszych zabiegów, jaki należy wykonać zaraz po zakończeniu zimy, jest grabienie trawnika. Warto zabieg ten wykonać pod koniec lutego bądź z początkiem marca, tuż przed rozpoczęciem okresu wegetacyjnego. Grabienie należy wykonywać na krzyż, dzięki temu jest ono skuteczne w wygrabianiu resztek roślinnych. Pamiętajmy również, że po zgrabieniu trawnika należy wykonać zabieg wałowania. Wykonuje się go jedynie na glebach lekkich, gdyż na glebach zbitych może przynieść skutek odwrotny do zamierzonego. Zabieg ten wykonuje się specjalnym wałem ogrodowym, dzięki temu możliwe jest zniwelowanie wybrzuszenia i nierówności na trawniku. Wał ze względu na siłę ciężkości dociska darń i wyrównuje jej powierzchnię.

Aeracja trawnika i piaskowanie

Kiedy trawa jest nadmiernie zbita, warto wykonać zabieg aeracji, który polega na nakłuwaniu trawnika na głębokości około 8-10 cm. Można to robić za pomocą wideł lub specjalnego urządzenia nazywanego aeratorem. Zabieg ten pozwala na lepsze oddychanie trawnika i wchłanianie wody, dzięki temu trawa szybciej rośnie i pobiera składniki odżywcze z nawozów. Zabieg piaskowania należy wykonać jedynie na powierzchniach ciężkich, gliniastych, gdzie trawa charakteryzuje się słabym wzrostem. Po zabiegu aeracji należy posypać trawnik piaskiem w warstwie około 3 mm. Dzięki temu ziemia lepiej przepuszcza wodę, a trawnik rośnie dużo szybciej. Czasami dla lepszego wzrostu traw, konieczne może być wykonanie zabiegu wapnowania (razem z piaskowaniem). Warto je przeprowadzić, kiedy pH gleby wynosi poniżej 5,5. Dzięki temu trawa będzie rosła dużo szybciej i lepiej.

Trawnik – jak kosić, podlewać i nawozić

Jednym z najważniejszych zabiegów, który jest szalenie ważny dla wyglądu trawnika jest koszenie. Powinno być wykonywane regularnie, a po zimie należy zrobić je w momencie, gdy źdźbła osiągną wysokość powyżej 6 cm. Dodatkowo należy podlewać trawnik poprzez jego zraszanie. Ważne jest również nawożenie. Najlepiej wykonać zabieg w momencie zazielenienia trawnika, poprzez rozprowadzenie mieszanki według zaleceń producenta. Najlepiej, jeśli ziemia będzie wilgotna, dzięki temu nawóz jeszcze lepiej wniknie w ziemie.

Co jeszcze warto zrobić dla trawnika po zimie?

Po skończonej zimie i rozpoczęciu okresu wegetacji wśród roślin na trawnikach mogą pojawić się chwasty, które warto regularnie usuwać. Dodatkowo nie powinno się dopuszczać do aktywności przez krety, które tworzą nieestetyczne kopce. Co istotne, powinno się zapobiegać nadmiernemu deptaniu trawy, która może ginąć i przerzedzać się. Warto instalować obrzeża trawnikowe, które mogą posłużyć za krawężnik do oddzielenia powierzchni ogrodu. Niewątpliwą zaletą obrzeży ogrodowych jest półka, która pozwala na ścinanie trawnika. Dzięki temu koszenie jest precyzyjne, a trawnik wygląda perfekcyjnie. To świetny sposób na uporządkowanie trawnika, a dodatkowo prosty sposób na stworzenie niezwykłych aranżacji ogrodowych.

kliknij i wróć do zakładki „PORADY”

tekst pochodzi z www.garden.hornval.eu

Rozłożenie agrowłókniny ściółkującej to jedna z lepszych metod walki z chwastami oraz dbania o odpowiedni poziom nawodnienia gleby. Agrowłóknina ściółkująca ma szereg innych zalet, o których przeczytasz poniżej. Sprawdzisz, czym różni się agrowłóknina zimowa i agrowłóknina wiosenna. Dowiesz się również, jaką agrowłókninę ściółkującą wybrać, by ochrona roślin była najskuteczniejsza i jak prawidłowo ją rozłożyć.
Agrowłóknina ściółkująca – dlaczego warto ją stosować?
Agrowłóknina ściółkująca to specjalna tkanina wykonana z włókien polipropylenowych, którą rozkłada się wokół roślin. Pozwala ona zapobiegać rozwojowi chwastów, co o ułatwia pielęgnację roślin i oszczędza czas. Agrowłóknina ściółkująca przeciw chwastom pozwala również ograniczyć stosowanie substancji chwastobójczych czyli herbicydów. To z kolei ma bardzo pozytywny wpływ na środowisko oraz gwarantuje, że uprawiane rośliny nie mają kontaktu z substancjami chemicznymi. Agrowłóknina ściółkująca jest doskonałą alternatywą dla czarnej folii, która również może być stosowana do ograniczenia wzrostu chwastów.
Jednakże, w przeciwieństwie do folii, agrowłóknina przepuszcza wodę i powietrze, dlatego jest od niej zdecydowanie lepsza. Co ważniejsze, agrowłóknina przepuszcza wodę deszczową, pozwalając nawadniać rośliny, ale jednocześnie zapobiega parowaniu gleby. Dzięki temu sposobowi okrywania roślin, mogą one lepiej wykorzystać wodę deszczową. Chroniąc powierzchnię gleby przed zimnem i wiatrem, agrowłóknina ściółkująca podnosi jej temperaturę i sprawia, że rośliny mają cieplej, a zatem mają lepsze warunki do kiełkowania i wzrostu. Zastosowanie agrotkaniny sprawia, że rośliny nie brudzą się ziemią/piaskiem, dzięki czemu zbierane plony np. owoce są czystsze. Mają przy tym dostęp do wody, lepszą glebę, chronione są przed wiatrem – rozwiązanie optymalne.
Powyższe właściwości agrowłókniny ściółkującej to dowód na to, że warto ją stosować wszędzie tam, gdzie zależy nam na ochronie roślin przed chwastami i chcemy zapewnić im jak najlepszą glebę do rozwoju. Nie dziwi zatem, że jest ona wykorzystywana w przydomowych ogrodach m.in. wokół roślin ozdobnych, żywopłotów czy w warzywno-owocowej części ogrodu. Ściółkowanie roślin ogrodowych i warzyw jest konieczne, dla utrzymania jak najpiękniejszego ogrodu. Jest ona wykorzystywana też na szerszą skalę, przez rolników uprawiających rośliny na większych areałach. Dzięki niej mają oni zdecydowanie mniej pracy przy odchwaszczaniu, a rośliny mają lepsze warunki do rozwoju, dostęp do wody, ale również odparowywanie wody.
Agrowłóknina ściółkująca – rodzaje
W sklepach można spotkać agrowłókniny ściółkujące różnego rodzaju. Różnią się one nie tylko szerokością rolki i jej długością, ale również gramaturą. Im wyższa gramatura tym agrowłóknina mocniejsza i tym wyższe jej właściwości ochronne. Najczęściej można spotkać agrowłókniny o grubości 50-60 g/m2, choć są również agrowłókniny o gramaturze 100g/m2, a nawet jeszcze mocniejsze o gramaturze 150g/m2. W warunkach zwyczajnych, to znaczy w sytuacji, gdy chcemy zastosować agrowłókninę na płaskiej powierzchni, gdzie nie ma ryzyka bardzo dużego nasłonecznienia czy silnych i porywistych wiatrów, to agrowłóknina o gramaturze 50-60 g/m2 powinna być wystarczająca. Właśnie gramaturą różni się agrowłóknina wiosenna od zimowej. Agrowłóknina wiosenna jest zawsze cieńsza.
Jeśli jednak chcemy sadzić rośliny na stromej skarpie lub na polu, na którym szaleją wiatry, to lepiej wybrać agrowłókninę mocniejszą. Dzięki temu będziemy mieć pewność, że rośliny otrzymają najwyższą ochronę i nie będzie trzeba ciągle łatać pozrywanych przez wiatr fragmentów specjalnej tkaniny. Przy wyborze, oprócz gramatury, warto zwrócić również uwagę na szerokość tkaniny. Najlepszym rozwiązaniem jest dobranie jej do rozmiarów powierzchni, na której prowadzimy uprawę roślin. Im lepiej uda się ją dobrać, tym mniej pracy będzie wymagało jej rozłożenie. W przypadku dużych powierzchni lepiej wybierać szerokie i długie rolki, gdyż każde łączenie kolejnych pasów agrowłókniny to miejsce, w którym potencjalnie mogą pojawić się chwasty. Rozwój chwastów następuje, gdyż znajdą sobie lukę i wykorzystają ją do wzrostu. Przed zakupem warto jeszcze sprawdzić, czy agrowłóknina jest odporna na promieniowanie UV.
Agrowłókniny dobrej jakości zawsze mają tę cechę, dzięki czemu mamy pewność, że długotrwałe nasłonecznienie nie zmniejszy właściwości ochronnych agrowłókniny i nie spowoduje powstania otworów, które mogłyby stać się miejscem rozprzestrzeniania się chwastów.
Jak rozłożyć agrowłókninę ściółkującą?
Rozłożenie agrowłókniny ściółkującej to zadanie dość łatwe. Można ją rozkładać zarówno przed siewem czy sadzeniem roślin, jak i później, gdy rośliny już wyrosły. W pierwszym przypadku agrowłókninę należy rozłożyć na wybranym obszarze, docinając ją w zależności od potrzeb. Do jej cięcia wystarczą zwyczajne nożyczki. Po rozłożeniu warto ją przymocować specjalnymi szpilkami do mocowania agrowłókniny. Mogą się one różnić między sobą rozmiarem główki oraz długością, dlatego warto wybierać takie, które będą miały rozmiar najlepiej dopasowany do rodzaju wybranej agrowłókniny i rodzaju gleby, w której będą mocowane. Dzięki szpilkom agrowłóknina ściółkująca nie przesuwa się, nie faluje i zasłania dokładnie tę powierzchnię, na której nam zależy. Po jej umocowaniu należy zrobić nacięcia w miejscach, w których będzie wzrost roślin. Najlepiej, by nacięcie miało kształt x, a długość ramion była dopasowana do wielkości sadzonej rośliny.
Jak rozłożyć agrowłókninę?
Nieco inaczej postępuje się układając agrowłókninę wokół roślin już rosnących. W takiej sytuacji w trakcie układana agrowłókniny na glebie należy robić nacięcia w miejscach, w których rosną rośliny, począwszy od krawędzi agrowłókniny aż do rosnącej już rośliny. Po ułożeniu agrowłókniny również należy ją przymocować szpilkami, upewniając się, że wszystkie narożniki przy nacięciach są dobrze przymocowane.
Jeśli któryś z nich nie będzie przytwierdzony do podłoża, to przy większym wietrze może on unosić się w górę. Nie tylko zmniejsza to skuteczność stosowania agrowłókniny i ściółkowania, ale może również spowodować jej rozdarcie. Na wyłożoną agrowłókninę można rozsypać korę lub drobne kamienie, w zależności od tego, w jakim miejscu ją układamy i jaki efekt dekoracyjny chcemy osiągnąć. Można również pozostawić ją odkrytą, bez żadnej posypki, co zwykle ma miejsce w przypadku stosowania agrowłókniny na polach uprawnych. W przydomowych ogrodach agrowłóknina jest raczej posypywana korą.
W zależności od doboru materiału na przykrycie agrowłókniny, można osiągać różne ciekawe kompozycje, co może znacząco podnieść walory estetyczne tej części ogrodu i ograniczyć chwasty. W sytuacji, gdy mimo zastosowania szpilek do mocowania agrowłókniny powstaną jakieś ubytki, to nie trzeba wymieniać całej powierzchni, ale wystarczy uzupełnić agrowłókninę w miejscu, w którym została uszkodzona. Co więcej, nie trzeba usuwać również uszkodzonego fragmentu, a jedynie położyć nowy kawałek agrowłókniny na danym miejscu i ponownie przymocować go szpilkami.

kliknij i wróć do zakładki „PORADY”

tekst pochodzi z www.rolmarket.pl

Agrowłóknina od wielu lat cieszą się niesłabnącą popularnością wśród ogrodników i rolników. Zdobyła ją dzięki wysokiej skuteczności i wszechstronnemu zastosowaniu, można ją używać zarówno do ściółkowania podłoża, jak i do ochrony roślin przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi. Co ważne, każdy rodzaj agrowłókniny, pozwala na swobodną cyrkulację powietrza oraz przepływ wody, jak również podnosimy temperaturę gruntu wokół rośliny. Wykazują one działanie antychwastowe, uniemożliwiając rozwój niechcianych roślin. Co więcej, agrowłókniny chronią glebę przed utratą wody oraz przyczyniają się do zachowania optymalnej temperatury, dzięki czemu rośliny będą prawidłowo się rozwijać i wydawać obfite plony.
Aby jak najlepiej spełniała ona swoją funkcję, należy z niej odpowiednio korzystać.
Poniżej kilka wskazówek, dzięki którym stosowanie agrowłókniny stanie się proste i jeszcze bardziej efektywne.
Agrowłóknina zapobiega wzrostowi chwastów, dzięki czemu walka z nimi nie wymaga dodatkowego nakładu pracy i środków. Stosując agrowłókninę możemy znacząco ograniczyć stosowanie herbicydów, co ma szczególne znaczenie jeśli chcemy uprawiać rośliny z poszanowaniem środowiska naturalnego.
Agrowłóknina, jako materiał osłonowy, powinna być lekka i elastyczna. Świetnie sprawdza się głównie do zabezpieczenia roślin, które są szczególnie narażone na mróz oraz chłód. Pamiętaj jednak, że sam zakup agrowłókniny nie jest gwarantem sukcesu i jej stuprocentowej skuteczności. Aby tak było, musisz starannie i rzetelnie podejść do kwestii jej zamontowania. Od tego w końcu zależeć będzie, czy należycie spełni ona swoją funkcję. Musisz do tego wykorzystać odpowiednie akcesoria do mocowania, a zatem nie obędzie się więc bez specjalnych szpilek do przymocowania maty do podłoża. Pamiętaj, że przed rozłożeniem agrowłókniny należy odpowiednio przygotować glebę. Dobrze byłoby ją przekopać, rozbić jej grudki i oczyścić ze wszelkich zanieczyszczeń (w tym chwastów). Powinna być ona pulchna i wilgotna.

kliknij i wróć do zakładki „PORADY”

tekst pochodzi z www.rolmarket.pl

WYBÓR WŁAŚCIWEGO RODZAJU AGROWŁÓKNINY

Na rynku dostępne są agrowłókniny o różnej gramaturze oraz barwie. Różnią się one jednak nie tylko kolorem, ale przede wszystkim – właściwościami.

• • AGROWŁÓKNINA BIAŁA – jest idealna do wiosennego osłaniania roślin, najlepiej sprawdzi jako osłona roślin przed niskimi temperaturami i zimnym wiatrem, a także zanieczyszczeniami i pyłami. Przyda się ona zwłaszcza podczas bezśnieżnych zim, gdy rośliny są pozbawione ochronnej warstwy śniegu. Warto używać jej również wczesną wiosną w celu przyspieszenia plonowania i ochrony przed atakami szkodników. Dzięki tym właściwościom, a zwłaszcza temperaturze powietrza i gleby wyższej o kilka stopni pod okrywą, stosowanie agrowłókniny pozwala na zapewnienie roślinom lepszych warunków wzrostu nawet przy przyspieszonych terminach siewu, a co za tym idzie – wcześniejsze i wyższe plony.
  • AGROWŁÓKNINA BRĄZOWA – to produkty świetnie nadające się do ściółkowania, doskonałe rozwiązanie w walce z chwastami – nie tylko nie ma tak negatywnego wpływu na środowisko jak szkodliwe pestycydy, ale także może mieć pozytywny wpływ na jakość i ilość Twoich zbiorów. Poprawia warunki rozwoju bryły korzeniowej, co korzystnie wpływa na wzrost i rozwój roślin, zwiększa ich wytrzymałość na negatywne oddziaływanie warunków klimatycznych i przyczynia się do ich szybszego wzrostu. Co więcej, oddziałuje pozytywnie na gospodarkę wodną w Twoim ogrodzie – jednocześnie przepuszcza wody opadowe i spowalnia odparowywanie wilgoci z gleby.
  • AGROWŁÓKNINA CZARNA – jest przeznaczona głównie do ściółkowania, czyli przykrywania gleby wokół roślin, przyczynia się do zapobiegania nadmiernemu nagrzewaniu się gleby i jej wysychaniu, co jest niezwykle ważne zwłaszcza podczas upałów i suszy. Stosując ją możesz zapomnieć o innych sposobach zwalczania chwastów, ogranicza kiełkowanie nasion chwastów i utrudnia ich rozwój, a przy okazji zapewnić roślinom jeszcze lepsze warunki do rozwoju. Dzieje się tak dlatego, że ściółkowanie zmniejsza parowanie wody, a tym samym pozwala dłużej zapewnić roślinom dostęp do wody, bez której żadne rośliny nie będą mogły żyć. Agrowłóknina czarna przydaje się również w czasie deszczowej pogody, gdyż wówczas ściółka w postaci agrowłókniny chroni glebę przed wymywaniem z niej cennych składników odżywczych i mineralnych, a to przyczynia się do poprawy warunków wzrostu i rozwoju roślin. To nie tylko ochrona przed chorobami i niepożądanymi roślinami, ale także innymi nieproszonymi gośćmi – szkodnikami. Stanowi doskonałą ochronę roślin przed przymrozkami.
  • AGROWŁÓKNINA ZIELONA – tak jak powyższe włókniny jest przeznaczona głównie do ściółkowania, co sprzyja rozwojowi systemu korzeniowego (chroni przed nadmierną utratą wilgoci gleby, nawet w okresie suszy). Jest w pełni przepuszczalna dla wody, dzięki czemu nie dochodzi do braków wilgoci u roślin uprawowych (woda z opadów i nawadniania przenika do przykrytej gleby). Chroni przed szkodnikami glebowymi i chorobami. Oprócz głuszenia chwastów (eliminuje ich wzrost i rozsiewanie) w uprawie truskawek i warzyw, agrowłóknina znajduje również zastosowanie przy zakładaniu ogrodów. Ze względu na zielony kolor idealna do okrywania skarp!
    

kliknij i wróć do zakładki „PORADY”

tekst pochodzi z www.rolmarket.pl

Przygotowanie podłoża pod agrowłókninę
Jeżeli masz zamiar wykorzystać agrowłókninę w celu ściółkowania, przed jej montażem powinieneś w odpowiedni sposób przygotować podłoże. Należy je oczyścić ze wszystkich zanieczyszczeń, kamieni oraz chwastów. Pamiętaj, że przed rozłożeniem agrowłókniny należy odpowiednio przygotować glebę. Dobrze byłoby ją przekopać, rozbić jej grudki i oczyścić ze wszelkich zanieczyszczeń (w tym chwastów). Powinna być ona pulchna i wilgotna.
Po porządkach przychodzi czas na zasilenie gleby – możesz to zrobić za pomocą kompostu lub specjalistycznego nawozu przeznaczonego do konkretnego gatunku. Pamiętaj także, aby wstrzymać się z sadzeniem nowych roślin do momentu, aż agrowłóknina będzie rozłożona.
Aby agrowłóknina na trwałe zagościła na podłożu, należy ją właściwie przymocować. Najłatwiej – za pomocą szpilek mocujących wbijanych w ziemię. Nie trzeba mocować ich na całej długości materiału – wystarczy rozmieścić je na jego krawędziach, a w razie potrzeby można zmieniać ich położenie. Często są one sprzedawane w zestawie wraz z agrowłókniną.
Jeżeli z jakichś względów nie chcesz używać szpilek, możesz obsypać agrowłókninę ziemią tak, aby wiatr nie zdołał jej podwiać. Miej jednak na uwadze, że będzie to znacznie mniej wytrzymała konstrukcja.
Łączenie ze sobą kilku pasów agrowłókniny może być kłopotliwe. Na szczęście tylko wtedy, jeżeli przeprowadzi się je nieprawidłowo. Przez szczeliny mogą bowiem przebijać się chwasty, a tego każdy wolałby uniknąć. Właśnie dlatego należy układać agrowłókninę „na zakładkę”, co wyeliminuje ryzyko powstania ewentualnych nieszczelności. W połączeniu z montażem za pomocą szpilek z całą pewnością da to zadowalający efekt.
Częstym błędem popełnianym przez ogrodników jest wycinanie w agrowłóknine zbyt małych otworów dla roślin. Prowadzi to do tego, że rozrastająca się roślinność ma utrudniony rozwój. Pamiętaj, aby uwzględnić ten fakt podczas montażu agrowłókniny. Nie zapominaj także, aby na bieżąco sprawdzać stan swoich roślin i w razie potrzeby dodatkowo poszerzać otwory.
Agrowłókniny skutecznie ochraniają rośliny i przyspieszają ich wzrost. Ich niepodważalną zaletą jest również fakt, że korzystanie z nich jest bardzo proste. O wszelkie kwestie należy zatroszczyć się na etapie wyboru i montażu, a potem z satysfakcją można obserwować pięknie rozwijające się rośliny, bez zagrażających im szkodników i otaczających je chwastów.

kliknij i wróć do zakładki „PORADY”

tekst pochodzi z www.rolmarket.pl

Ogólne zasady stosowania środków ochrony roślin

Przypominamy, że zgodnie z § 56 regulaminu ROD działkowiec zobowiązany jest do zwalczania na użytkowanej działce chorób i szkodników roślin oraz chwastów.  Działkowiec może stosować na działce chemiczne zabiegi ochrony roślin wyłącznie preparatami dopuszczonymi do obrotu i użytkowania dla upraw amatorskich (nieprodukcyjnych).

• Zabieg może zostać przeprowadzony tylko w przypadku, gdy możliwym jest zapewnienie bezpieczeństwa dla ludzi i upraw ogrodniczych zarówno dla na własnej działce, jak i działkach sąsiednich.
• Z uwagi na specyfikę ogrodów działkowych, bezpieczeństwo ludzi, fauny, flory oraz wpływ na jakość gleby nie powinno się stosować silnie toksycznych środków chemicznych (klasa I i II) lub działających w sposób totalny na rośliny (nieselektywnych), jak np. środek Roundup, który zwalcza niemal wszystkie rośliny, dlatego może być stosowany jedynie przed założeniem plantacji roślin, wschodem uprawianej rośliny lub tuż przed zbiorem w profesjonalnych gospodarstwach produkcyjnych.
• Ze względów ekologicznych i z troski o zdrowe otoczenie zaleca się stosowanie preparatów na bazie naturalnych surowców, unikając środków chemicznych (lub o jak najmniejszej klasie toksyczności).
• Przed zastosowaniem środków ochrony roślin działkowiec zobowiązany jest do poinformowania o tym fakcie sąsiadów, podając nazwę preparatu, okres karencji i datę przeprowadzenia zabiegu.
• Zabiegi środkami ochrony roślin wykonujemy zgodnie z zaleceniem producenta na etykiecie, w odpowiednim stężeniu, w dzień bezwietrzny, lekko pochmurny, nigdy w upały w środku dnia

CHWASTY MOŻNA ZWALCZAĆ NIECHEMICZNIE:

• poprzez ściółkowanie rabat lub stosowanie agrowłókniny,
• systematyczne usuwanie mechaniczne zaraz po pojawieniu się,
• przez zagłodzenie (stale niszczymy część zieloną na powierzchni).

 kliknij i wróć do zakładki „PORADY” 

 kliknij i wróć do zakładki „PORADY” 

tekst pochodzi z www.fajnyogrod.pl